Twee Nobelprijzen
Daarbij is Pauling de enige wetenschapper die twee ongedeelde Nobelprijzen won: die voor Scheikunde en die voor de Vrede. Pauling ontving de Nobelprijs voor de scheikunde voor zijn onderzoek naar de aard van ‘de chemische binding’.
Kwantummechanica
Pauling verduidelijkte de structuur van ingewikkelde verbindingen, zoals eiwitten. Hij verdiepte zich bovendien in kwantummechanica. Deze gebruikte de summa cum laude afgestudeerde chemicus om vraagstukken over chemische verbindingen op te lossen. Resonantie speelde hierin een belangrijke rol.
Resonantie
In de natuurkunde is resonantie een verschijnsel dat voorkomt bij trillingen. In de scheikunde is resonantie een manier om een chemische verbinding te beschrijven die eigenlijk zo niet beschreven kan worden. Resonantie is het fenomeen waarbij een molecuul fluctueert tussen twee verschillende toestanden. Het leidt tot een nieuw soort toestand. Veel wetenschappers, natuurgeneeskundigen en holistisch georiënteerde mensen (‘alles hangt met alles samen’) interesseren zich voor dit fenomeen.
Eiwitten
Na kwantummechanica en resonantie focuste Pauling op organische chemie. Als eerste verklaarde hij de omkeerbare binding van zuurstof aan ijzer in het hemoglobinemolecuul. Hemoglobine is een eiwit en is onderdeel van je rode bloedcellen. Het bevat ijzer, wat bloed zijn rode kleur geeft. Door zijn onderzoek naar hemoglobine interesseerde de scheikundige zich meer voor eiwitten. Na de eiwitten verdiepte hij zich in immunologie.
Moleculaire geneeskunde
Linus Pauling publiceerde belangrijke onderzoeken over de vorming en structuur van antilichamen. Ook introduceerde hij het concept van moleculaire ziekten. Voilà, het begin van de moleculaire geneeskunde. Dit werd de basis van Pallings’ werk op het gebied van orthomoleculaire geneeskunde.
Meer weten?
Wil je weten hoe de orthomoleculaire voeding jou kan helpen je beter en gezonder te voelen? Neem dan eens contact op met een voedingscoach. Bijvoorbeeld met Mariëlle Kerssens.